RUMOURS FLYING ACROSS THE WORLD?

 

 

Getuigenis van Greg Gerson

 

Datum: 09-09-05

Datum document: 19-11-03

Gekopieerd van: http://www.saiguru.net/english/articles/104newevidence.htm

Antwoorden en commentaren op pas ontvangen informatie door iemand van de JuST groep werk commissie:

 

I woon in Houston, Texas. Ik was een devotee van Sai baba van 1993 tot ongeveer 2000.

Ik ben door mijn lerares op de middelbare school van Sai Baba op de hoogte gebracht. Mijn lerares is een Sai devotee en een zeer gerespecteerd winnaar van de Fulbright beurs over het onderwerp Hindoe studies. Ik ging met haar Sai Baba bezoeken als deel van een volledige betaalde studiereis over het Hindoeïsme in Zuid India.

Om een lang verhaal kort te maken, op mijn eerste bezoek hebben we slechts drie dagen in Whitefield gelogeerd, ik keerde nog drie keer op eigen gelegenheid terug om Sai Baba te bezoeken. Mijn langst durende bezoek was tien maanden in 1995-96. Ik schreef mijn afstudeerscriptie over de leringen van Sai Baba. Mijn laatste bezoek, tegen het einde van 1997, duurde drie maanden  Ik zal nooit meer teruggaan.

Gedurende bezoeken had ik vijf interviews, waarvan de eerste vier privé interviews waren alleen met Sai Baba. Sai Baba gaf mij ook twee ringen: een is van zilver met zijn portret in goud en de andere is een 'groene diamant'. Geen van beide draag ik nog langer.

Gedurende een interview, die vlak voordat ik gepland had om naar huis naar Amerika te zullen vliegen, plaatsvond, liet Sai Baba terwijl we alleen waren, mij mijn broek naar beneden trekken. Hij 'materialiseerde' olie en trok mijn onderkleding naar beneden en bracht olie op mijn onderbuik boven mijn navel en boven mijn penis. Hij raakte me niet seksueel aan, noch vroeg mij iets bij hem te doen. Hij omhelsde mij gedurende een tijd die mij lang leek (misschien 30 seconden of meer) maar verder let hij het daarbij. Op een ander moment in dit interview, toen ik met drie of vier anderen in het smalle interview kamertje was, gaf Sai Baba mij toen ik even niet oplette een nogal harde klap in het gezicht .

Zo ongeveer in 1996 beschadigde ik mijn ring met de groene edelsteen en ontdekte zilverfolie binnen in. Ik bracht de ring naar een vakkundig juwelier in Houston en die bevestigde dat de 'edelsteen' waardeloze troep was.

Ik heb de exbaba.com website enige tijd gelezen. Ik ging er vanuit dat jullie wel geïnteresseerd zouden kunnen zijn om van mij te horen met het oog op deze twee belangrijke onderwerpen en mijn persoonlijke ervaring met A) Sai Baba en het seksueel wanbeleid B) Sai Baba en de nep juwelen.

Ik heb geen kwade bedoelingen naar Sai Baba toe. Ik probeer door te gaan. Ik wil gewoonweg de waarheid weten en probeer sluitend bewijs te krijgen over deze belangrijke zaken met betrekking tot Sai Baba zoals: bedrieglijke materialisaties, moorden, seksuele beledigingen, geldzaken, zijn juiste geboortedata en zijn persoonlijke geschiedenis,  omkopen van de politie en publieke ambtenaars, en meer.

Ik ben niet langer een devotee van Sai baba. Ik zou Sai Baba als goeroe aan niemand willen aanraden.

Ik heb bijna anderhalf jaar van mijn leven in Sai Baba's ashrams doorgebracht. Ik hoorde verhalen van andere jonge mannen die Sai Baba met olie heeft ingesmeerd. Dus misschien is het toch ook weer niet zo bijzonder merkwaardig. Ik hoorde ook van een jongeman die door Sai Baba op de mond gekust was, en van een andere jongeman die door Sai Baba onzedelijk was betast  (op zijn geslachtsdelen).
Ik weet echter zeker, dat ik jullie niet hoef te vertellen dat dit type tweede- en derdehands verhalen, waardeloos zijn. Wat echt nodig is, dat is de de Indiase studenten van Sai Baba's scholen die waarschijnlijk echt seksueel misbruik ondergingen met hun verhalen naar voren komen (waarschijnlijk zijn er veel?). Alleen dan zal er vooruitgang geboekt worden om Sai Baba op een geschikte manier te ontmaskeren.

 

 

Tot De Weinigen die Durfden te Spreken behoort de schrijver van het bovenstaande, Greg Gerson, die zo vriendelijk is geweest toestemming te geven om zijn naam te publiceren. Zo doende is hij een eerbare uitzondering op de regel. Leden van de exposé ontvangen honderden berichten die, vanwege privé redenen, niet gepubliceerd of verder behandeld kunnen worden. Dit is altijd in het voordeel van Sathya Sai Baba.

Er zijn veel redenen voor mensen met slechte ervaringen die niet willen dat hun namen gepubliceerd worden:

1. Het kan treitering veroorzaken door zogenaamde 'devotees', zoals bekend is vanwege de vele berichten op bulletinboards en beledigende mails.

1. Bij ons zijn er personen bij betrokken wiens huwelijk gevaar zou lopen als hun echtgenoten wisten dat zij afvallig zouden zijn, en velen zouden al hun vrienden en contacten verliezen als hun namen bekend werden.

3. De meeste die devotee zijn geweest en die al hun Sai contacten verloren, willen niet dat dit feit achteraf algemeen bekend wordt, omdat veel mensen zich afvragen hoe zij zo naïef en dom geweest hadden kunnen zijn, en dat geldt op zijn minst voor werknemers of andere belangrijke contacten.

4. De meerderheid van hen wiens geloof (in Sai Baba) zo kwalijk met voeten betreden is (vaak na fantastische onbaatzuchtige hulp en jaren van donatie etc.) willen natuurlijk alleen maar proberen om het allemaal achter zich te laten en het zo veel als zij kunnen te vergeten. Slechts weinig mensen die nog steeds een serieuze innerlijke strijd leveren, zijn bereid of in staat het risico te nemen om ergens vlakbij in de publieke belangstelling te staan. Bovendien hebben de slachtoffers van de verschillende vormen van seksueel misbruik door Sathya Sai Baba, die tot nu toe geen verklaring hebben afgelegd (in het bijzonder de studenten aan de scholen) waarschijnlijk nog jaren nodig om deze trauma's en de angst te verwerken om zich uit te spreken (en er is alle reden voor die angst voor diegenen die in India vastzitten)... allemaal verdienen zij  onze steun om de mythe van Sai's zuiverheid en goedheid door te prikken. Want er zijn nog zoveel jeugdigen (en anderen) die nog niet zijn ingewijd, en die de attenties van Sai en de overwegend 'pedofiele kring', bestaand uit voormalig studenten die hij ertoe 'initieerde', zouden riskeren.

Greg Gerson had geluk dat hij uitstapte voordat de dingen verder gingen bij Sathya Sai. Het met olie inwrijven van de buik en/of de geslachtsdelen is duidelijk een manier van stapsgewijze benadering... het testen van potentieel seksuele partners. Dat deze ongevraagde genitale tussenkomst plaats vindt, is openlijk toegegeven door de centrale coördinators in de Sai organisatie (bijv. Thorbjorn Meyer) en andere zogenaamde 'Sai VIPs', inclusief in radio en televisie interviews. Een aantal devotees hebben het ook geprobeerd te rationaliseren via berichten op het internet! Echter, wij vinden dat iedere aanraking van geslachtsdelen door andere personen dan een dokter met toestemming van de patiënt, onwettige daden zijn. Dat Greg een lange omhelzing niet beantwoordde en plotseling geslagen werd, lijkt erg op de technieken die psychopaten gebruiken om hun slachtoffers week te maken. Gelijksoortige reacties naar andere jonge mannen toe, op wie Sathya Sai kwaad was, als zij niet seksueel opgewonden werden, zijn in meerdere verklaringen op het internet te vinden. Begrijpelijk en typerend voor veel (maar niet alle) gemolesteerde mensen is, dat zij meer dan tientallen jaren nodig hebben om hier bovenop te komen, en als zij dit al doen, dan nog treden slechts weinigen hiermee in de openbaarheid. Het is niet iets dat men zomaar makkelijk zal doen... uitleggen wat er met je gedaan was, en dan de verdenking over je laten uitroepen en wat voor vreselijks mag je nog meer verwachten. Als de beschuldigingen als in een sneeuwbal effect gaan rollen, dan kunnen ze eventueel gebruikt worden om een gerechtelijke actie te ondernemen, zoals we nu beginnen te zien in katholieke kerkgenootschappen na tientallen jaren van seksueel misbruik over de hele wereld. Later legt Greg Gerson verder uit:

 

 

Ik zou graag nog een laatste punt willen maken. Door bevriende devotees heb ik mij zoveel mystieke, fantastische verhalen horen vertellen zoals: "Sai Baba liep door de muur van mijn slaapkamer in Amerika..."en verder en verder en verder!!! Ik begreep al snel dat ik erg behoedzaam en sceptisch ten opzichte van deze tweede, derde, vierde, etc. hands verhalen moest zijn. Veel van deze verhalen waren echt absurd en belachelijk. Zelfs Conny Larsson, een van de belangrijke personen in de Exbaba.com site gaf een groep Amerikanen (met mij inbegrepen in 1995) een publiekelijk dharma gesprek over zijn wonderbaarlijke ervaringen met Sai Baba. Hij ging maar door en door met het spinnen van een verbazingwekkend en onderhoudend verhaal, terwijl hij zelfs in een onbeheersbare stortvloed van tranen uitbarstte. En nu heeft hij het er over dat hij seks met Sai Baba heeft gehad? Het beoordelen en kiezen tussen de verschillende verhalen ten aan zien van Sai baba en seksuele geweldplegingen, moet een uitdagende taak zijn.

Tenslotte zou ik graag willen weten of er iemand probeert contact te krijgen met voormalig studenten van Sai Baba's scholen. Zijn er misschien zelfs een of twee studenten die, met het oog op deze beschuldigingen, volledig naar voren zijn gekomen ? En ook, is het aantal westerlingen dat Sai Baba bezoekt, verminderd sinds deze dingen bekend zijn geworden?
 

 

Tweede-hands verhalen als 'geruchten'. Alle verklaringen van seksueel misbruik zijn noodzakelijkerwijs tweedehands (tenzij men er persoonlijk bij betrokken was) en de blootstelling van zulke praktijken moet altijd beginnen met iets wat op 'geruchten' lijkt. In zulke gevallen kan er bij een 'rokend pistool', geen 'lijk' zijn. Daarom vinden we dat rapporten van mensen - of ze nu eerstehands van het slachtoffers zelf zijn, of tweedehands van vrienden etc. - niet noodzakelijkerwijs zonder reden zijn! De weg naar veroordeling en gevangenschap is erg lang, betrekkelijk weinig pedofielen worden uiteindelijk veroordeeld en het begint altijd met beschuldigingen die in de publieke sfeer komen (vaak indirect ter bescherming van de slachtoffers). In het geval van Sathya Sai gaat het niet om een min of meer klein vergrijp. Het gaat over vele dozijnen open beschuldigingen en over een aantal aantal getekende en onder ede verklaarde documenten. En het bestrijkt dus een tijdsbestek van tientallen jaren. Totdat uitgebreide onderzoekingen waren gedaan, zijn wij in de JuST groep, zeer voorzichtig geweest met het naar voren brengen van de beschuldigingen. Wij vinden dat er geen rook is zonder vuur. Nu, het was erg rokerig, en erg vurig!

Studenten in SSB scholen zijn ondanks de gevaarlijke omstandigheden waarin zij zich bevonden, zo goed als zij konden met de zaak in het voetlicht getreden. Zonder het beroep wat zij op David Bailey hebben gedaan, door hem te smeken naar hen te luisteren en hen te helpen, zou de hele zaak waarschijnlijk nog steeds onbekend zijn gebleven. Als devotee had David Bailey  meer dan 100 interviews!!!  Sai aanhangers spraken kwaad over hem als zou hij zelf een pedofiel zijn, en er werd van hem gezegd dat hij in de gevangenis zou zijn en zich daar vervolgens verhangen zou hebben. Een ex-volgeling mailde onlangs om voor meer informatie over deze kwaadsprekerij, die nog steeds door leden van de Sai organisatie in Canada wordt verspreid. Nou, we kunnen je vertellen dat het goed met hem gaat en iedereen die het wil kan hem zien op zijn website in 2003 op: http://www.yoga-ez-fitness-wear.com/music-relaxation.html

Van verschillende Sai studenten zijn mails ontvangen, die verklaren dat het vrijwel een doodsvonnis betekent als je in India met deze zaken in het voetlicht treedt. Sommige hebben leden van de JuST groep in het striktste vertrouwen gemaild, waardoor deze informatie niet kan worden gepubliceerd. Sommigen hebben met geheime namen, of met het gebruik van een pseudoniem, op publieke mededelingenborden erg geloofwaardige verklaringen gepubliceerd, en die bovendien andere verklaringen bevestigen.

In twee gevallen hebben ze te maken gehad met belangrijke bedreigingen van anonieme gebruikers in walgelijke taal  - inclusief een doodsbedreiging - dus zijn ze gauw opgehouden met meer te schrijven. Er zijn veel opgeslagen verklaringen van het bestaan van een machtige kring van seksuele geweldplegers rond Sathya Sai... met het bewijs van de dood van studenten op de campus die in verschillende perioden hebben plaatsgevonden (opgeteld bij de vier die in juni 1993 geëxecuteerd werden) en die niet onderzocht blijven als gevolg van samenzweringen door de plaatselijke politie, de Sathya Sai Central Trust en de ashram. Het bewijs hiervan is in plaatselijke Indiase kranten gepubliceerd en is nu gedeeltelijk, met name in de artikelen van B. Premanand,op het internet te vinden,

Een toendertijd erg gewaardeerde intieme devotee van Sai was Dr. Naresh Bhathia, het vroeger hoofd van de bloedbank in het Sathya Sai Super Speciality Hospital en schrijver van een autobiografisch Sai Boek (The Dreams & Realities. Face to Face with GOD, Faber, Virginia, USA: Leela Press Inc., 1996. Later op bevel van Sai Baba teruggetrokken). Hij beweerde dat hij met Sai Baba een langdurige seksuele relatie had. In december 1999 nam Bhatia ontslag van zijn ambt in het ziekenhuis en is nu administrateur in een ziekenhuis in New Delhi.

De Daily Telegraph rapporteerde het volgende: "Tijdens een telefonisch contact zei Bhatia dat hij in 1971 op 20 jarige leeftijd devotee van Sai Baba  was geworden, en dat hij gedurende in totaal '15 of 16 jaar' seksuele betrekkingen met Sai Baba had gehad. In die tijd, zei hij, was hij zich ook bewust van het feit dat Sai Baba contacten had met 'veel, veel' studenten van het college en de school, en met devotees van overzee" Aab Dr. Bhatia is sindsdien doeltreffend het zwijgen opgelegd, nadat hij gevlucht was voor gewelddadige misdadigers die in zijn huis in Puttaparthi kwamen en die enige wederzijdse overeenkomsten met de Sai Baba autoriteiten had gemaakt.

Een voormalig student Ashok Krishnamurthy (1987-89) schreef in februari 1999 op een Australische cultuur groep van Yahoo enige van zijn ervaringen over het bestaan van late avond orgieën die Sai met zijn studenten heeft, en hoe hij voordien door andere studenten gewaarschuwd was. (Overigens, een lid van de JuST groep die soms jonge studenten in hun beste kleren buiten wachtend voor de interviewkamer heeft zien zitten, vroeg zich steeds argeloos af waarom en waarvoor dat om ongeveer half acht 's avonds laat nodig was, en dat terwijl Sai  van 1980 tot 1993 nog steeds zijn slaapkamer daarboven had...) Hij schreef ook dat eigenlijk maar heel weinig studenten geloofden in de 'materialisaties' van Sai en dat sommige studenten hem verbaasde door in het hotel dezelfde kunstjes te doen, om hem te laten zien hoe het werd gedaan. Zoals een andere student het op een mededelingen bord formuleerde, ze (de studenten van de Sai Baba scholen) zijn niet in staat om maar wat dan ook hiervan naar buiten te brengen, zonder belangrijke confrontaties met hun doorgewinterde devotee families die hen daarheen hebben gestuurd, op straffe van waarschijnlijk verwijdering van de scholen, verlies van onderwijs en van mogelijke toekomstige werkvooruitzichten... of nog erger! Ze zijn volledig in de val gelopen en kunnen door Sai makkelijk worden misbruikt. Zo goed als niemand aan wie zij dit zouden durven vertellen, zal naar hen luisteren, en niemand kan hen op wat voor manier dan ook helpen, behalve dan in de strijd om hun zaak publiekelijk kenbaar te maken. In het verre India is dit moeilijker dan in de meer verlichtte, bevrijde delen van de wereld, waar deze zaken nog steeds meer dan erg genoeg gevonden worden.

Het manuscript van Conny Larsson's autobiografie, dat binnenkort wordt gepubliceerd , waarin hij afrekent met de hele Sai betrokkenheid en de crisis waar hij doorheen ging toen zijn teleurstelling kritiek werd, is een indrukwekkend getuigenis. Hij beantwoordt de vele vragen die in onze hoofden op komen wanneer hij eindelijk vertelt hoe lang hij  door Sai seksueel was misbruikt, en al die tijd geloofde dat het een soort van genezing was (die het pertinent niet was!). In overtuigende details beschrijft hij de verwarring en het ontkennen dat in hem werkte, en dat werkzaam is in zoveel lagen van het verstand van een devotee, en natuurlijk niet in het minst van hen die seksueel benaderd zijn en/of vaak door Sai seksueel zijn misbruikt.


Toevoeging:

Een latere brief van Greg Gerson

letter

 

EEN BRIEF OVER HET VERBREKEN VAN BANDEN MET SATHYA SAI BABA

 

Datum: 16 december 2003

Greg Gerson, USA.
(MA in East /West Psychology)

Alhoewel ik de banden met Sathya Sai Baba heb verbroken, ben ik nog steeds geïnteresseerd in het volgen van de voortgang van het bekend maken van de negatieve kant van de Sai baba beweging. Als gevolg van deze interesse, heb ik de exbaba.com website gedurende enige tijd gelezen. Onlangs ontdekte ik dat mijn voormalige lerares die mij met Sathya Sai Baba had bekend had gemaakt, de openbare petitie had getekend (Arlene Mazak Ph. D. Nummer 474 op de petitie). In de zomer van 1993, leidde zij een studiereis naar Zuid India waar ik met negen andere studenten bij aanwezig was. Gedurende deze reis bezochten wij haar goeroe, Sathya Sai Baba in zijn ashram bij Bangalore. Toen was het, dat zij en haar mannelijke partner die ook devotee was (ik weet niet of hij nog devotee is), mij een gelamineerde op hout geplakte foto van Sai gaven, en zijn miraculeuze krachten bejubelden, aldus begon mijn hersenspoeling.

Ik herinner mij hoe eens gedurende deze studiereis, Arlene Mazak, haar vriend Bill Watson en ik in hun hotelkamer in India waren. Arlene had een brandende kaars op een houten dressoir voor Sathya Sai Baba's foto geplaatst. Arlene was in de badkamer en Bill ging naar beneden. De kaars was erg klein, en bereikte bijna een punt waarop het dressoir bijna in brand zou vliegen, dus ik maakte de vlam uit. Korte tijd later kwam Arlene in de kamer en zag dat de kaars uitgedoofd was. Onmiddellijk zei ze, "dank u Baba," concluderend dat er een soort van wonder door Sai Baba was gebeurd, waardoor een brand was voorkomen. Ik deelde haar mede, dat ik de kaars had uitgedaan en teleurgesteld zei ze: "oh...".

Ik refereer aan dit eenvoudige verhaal omdat, erop terugkijkend, het de eerste keer was dat ik het fenomeen van intelligente hoog opgeleide mensen, die, als zij zich eenmaal aan de Sai baba beweging  met al zijn hersenspoeling hebben gegeven, alles in hun wereld als wonderbaarlijk beïnvloedt door Sathya Sai Baba beginnen te zien.

Deze door "Sai Baba beïnvloedde" wereld creëert een vals gevoel van uitverkorenheid, dat in hoge mate tussen devotees aanwezig is en het is tevens een van de meest moeilijk doordringbare barrières van de hersenspoeling die door de Sai Baba organisatie wordt geschapen. In feite is deze valse uitverkorenheid een hoofdvorm van de hersenspoeling.

Met de "uitverkorenheid" bedoel ik het idee dat devotees hebben dat zij de uitverkorenen zijn die het karmische geluk hebben om volgelingen van Sathya Sai Baba te zijn, waarvan zij geloven dat hij God op Aarde  is, die alwetend, almachtig en overal aanwezig is, dat hij alles over hen weet, hen gedurende hun hele leven  (en hun vorige levens) geobserveerd heeft, hen beschermt voor het kwaad en een speciale bestemming voor hen heeft.

Ik denk dat dit een van de belangrijke redenen is, waarom in de loop van de jaren, zo veel boeken over Sathya Sai Baba zijn geschreven. De schrijvers geloven dat het hun speciale plicht is om anderen over Sai Baba te vertellen. Zelf denk ik, dat het schrijven van een boek over iemands persoonlijke herinneringen met "Baba"of "Swami", zoals hij vaak door zijn devotees wordt genoemd, tot op zekere een vorm van het opblazen van het ego en het opscheppen over zichzelf van de kant van deze schrijvers is.

Veel mensen bezoeken Sai Baba (de aantallen verminderen vanwege de beschuldigingen van seksuele misbruik) waarvan slechts een klein percentage met Sai Baba persoonlijk contact heeft. Als gevolg hiervan, staan devotees die een persoonlijk contact met hem hebben gehad, zelfs als dat 20 of 30 jaar geleden was, in hoog aanzien bij veel volgelingen die zo'n kans niet hebben gehad. Veel devotees zijn erg gretig in het lezen van boeken en het horen van verhalen over Sai Baba en zijn vermeende wonderbaarlijke krachten. Ik geloof dat dit een belangrijke bron is van zowel opzettelijke, als onopzettelijke hersenspoeling in de Sathya Sai Baba organisatie.

Hersenspoeling wordt hier gedefinieerd als indoctrinatie tot nieuwe houdingen, normen en waarden, en daar wordt op dusdanige manier waarde aan gehecht, dat de persoon niet wil, of niet in staat is om op kritische wijze naar zijn of haar nieuwe gedachtegang te kijken. In mijn ogen zijn er twee algemene vormen van hersenspoeling die een rol spelen in de Sathya Sai Baba beweging:  opzettelijk en onopzettelijk.

Onopzettelijke hersenspoeling, die een mildere vorm is dan de opzettelijke, is van het soort dat uitgedragen wordt door mijn voormalige lerares, toen zij mij aan Sathya Sai Baba introduceerde. In die tijd was zij zich niet bewust van enige negatief aspect van Sai Baba, zoals de beschuldigingen van het molesteren van jonge mannen en de nep materialisaties. Zij vertelde mij simpelweg verhalen over Sai Baba, dat hij de bijzondere gave had om mijn gedachten te lezen, dat hij mij in mijn dromen kon bezoeken, mij voor kwaad kon behoeden en meer. Dit is hersenspoeling, omdat het mijn blik op de realiteit veranderde, alsmede mijn gevoel voor normen en waarden. Omdat het om mijn lerares ging, die een autoriteit voorstelde, bleek het voor mij des te aannemelijker om deze claims van Sai Baba te accepteren en er waarde aan te hechten. Deze soort van hersenspoeling is onopzettelijk, omdat mijn lerares de dingen die zij mij vertelde, zelf geloofde en er geen heimelijk motief zoals macht, geld en beroemdheid aan had verbonden. Dit is ook het soort van hersenspoeling waarvan je in de boeken kunt lezen, geschreven door devotees in zowel Sai Baba's ashram, als in de Sai Baba centra over heel de wereld, wanneer devotees aan nieuwe mensen over Sai Baba vertellen.

Opzettelijke hersenspoeling is veel gevaarlijker en kwalijker. Dit is het door Sathya Sai Baba en zijn nabije leiders, als wel ieder ander die de waarheid over de negatieve kant van Sai Baba kent, gevoerde type, dit type hersenspoeling wordt gebruikt om persoonlijk voordeel te behalen (later meer hierover).

Een persoonlijk voorbeeld van mijn eigen misplaatste gevoel voor uitverkorenheid, die te wijten is aan hersenspoeling, gaat over de twee ringen die Sai Baba voor mij "materialiseerde". In augustus van het jaar 1994 tijdens mijn tweede bezoek in de Sathya Sai Baba ashram had ik een interview waarin hij een zilveren ring met zijn  portret in goud bovenop "materialiseerde" (zie exbaba.com hoe hij bedrog pleegt met materialisaties).

Hoewel ik de ring in 1994 ontving, wilde ik toch de banden met Sai Baba verbreken, dus zodoende zou ik de ring ongeveer begin 1995 verwijderen (meer over het waarom later). Nadat ik ontdekt had dat het bedrog was, stopte ik met het dragen van de ring met de edelsteen die Sai Baba voor mij in november 1996 tijdens mijn derde bezoek had "gematerialiseerd". Maar om eerlijk te zijn, mijn hersenspoeling was zo sterk, dat ik hem soms zelfs nog recentelijk in 2000 in een ketting om mijn hals droeg.

Een belangrijke reden dat ik er zoveel moeite mee had om de ringen die Sai Baba mij had gegeven, te verwijderen, vooral de zilveren ring met zijn portret, was, omdat ik gelezen had en vele malen van devotees had gehoord, dat de ringen (en andere "gematerialiseerde"objecten) die door Sai baba waren gegeven, talismannen waren, die de drager tegen kwaad konden beschermen. Ik had graag gewild dat het waar was dat, dat Sai Baba op me lette en mij voor het kwaad behoedde. Bovendien had Sai Baba zelf mij verteld dat de groene edelsteenring mij een "gevoel van rust in mijn hoofd" zou geven.

Deze vorm van "uitverkorenheid" is moeilijk los te laten. Als ik de banden met Sai Baba verbrak en de ringen afnam, dan zou ik de ongerustheid om weer "normaal"te worden onder ogen moeten zien en weer een gewoon individu worden, kwetsbaar voor de gevaren in deze wereld. Ik herinner me dat, als ik overwoog om de banden met Sai Baba te verbreken (lang voor het bestaan van de negatieve internet sites), ik me schuldig voelde en nerveus en instinctief mijn ring met mijn duim aanraakte. Ik was er ook aan gewend er de hele tijd naar te kijken. Het was een voortdurende herinnering aan mijn verbinding met Sai Baba. Het was toen, dat ik op een anti Sai Baba website stuitte terwijl ik een pro Sai website zocht, dat ik mijn Sai Baba ringen voorgoed verwijderde en mijn Sai Baba boeken en fotos opborg.

Het was alsof een bezwering verbroken was. Vragen die ik had over de Sai Baba organisatie en Sai Baba zelf, die mij gedurende een aantal jaren hadden bezig gehouden, werden duidelijker. Ik begreep bijvoorbeeld nooit waarom hij 's avonds gewapende bewakers met bajonetten op hun geweren voor zijn huis had staan. En waarom hij twee mannen, met halfautomatische pistolen duidelijk zichtbaar onder hun witte shirts, bij zich had die hem tijdens darshan begeleidden. een van de meest essentiële leringen van het Hinduisme is geweldloosheid, en hier hadden we dan zogenaamd de grootste spirituele leraar van de laatste tijd met gevaarlijke wapens makkelijk binnen handbereik in zijn ashram. Ik vond het ook zorgelijk dat Sai Baba zoveel luxe Europese auto's had, waarin hij zich liet rond rijden. Ik had het misschien kunnen begrijpen als hij een Mercedes Benz, BMW of Jaguar had, maar waarom vijf of meer? Ik begreep ook niet waarom wij, toen wij alleen waren gedurende een interview in de zomer van 1994, Sai Baba mij beviel om mijn broek naar beneden te trekken. Hij  "materialiseerde" toen een kleine hoeveelheid olie, trok mijn ondergoed naar beneden, en bracht het op mijn onderbuik aan. Als hij God op Aarde was, waarom zou hij dan zo'n ruwe en ongebruikelijke manier aanwenden om mij een soort van geheimzinnige zegening te geven, waarvoor hij zelfs de moeite niet naam deze aan mij uit te leggen?

Over veel andere dingen maak ik mij zorgen betreffende de Sai Baba beweging, maar om even terug te keren op de ringen, waarom gaf Sai Baba mij een nep edelsteen? Op een bepaald moment beschadigde ik de ringen opzettelijk, dus ik nam ze naar een juwelier in Houston die mij bevestigde dat ze waardeloos waren. Pas nadat ik door het bestuderen van van de exbaba.com website, kennis genomen had van de negatieve kant van de Sai Baba beweging, zoals hoe Sai Baba zijn materialisaties vervalst, en het vastgelegd zag op film, werden een aantal vragen en zorgen beantwoord. Het eerste antwoord was zowel verontrustend als een grote opluchting, een die ik al jaren verwacht had.

Dit is een moeilijk antwoord voor vele, vele gehersenspoelde devotees om onder ogen te zien. Het is deze: Sathya Sai Baba is niet God op Aarde. Hij is waarschijnlijk niet eens een heilige man en zijn organisatie is corrupt. Hij is een cult figuur die zijn krachten soms voor zijn devotees manifesteert om hen te misbruiken. Toen ik mij hiervan bewust werd, was ik niet langer bang om mijn zogenaamd bijzondere ringen te verwijderen. Ik wist dat zij geen mystieke kracht hadden, en dat ik niet een soort uitverkoren devotee was.