Reactie Britt Marie Anden

Denemarken, 2 juni 2000

Beste Shirley Pike,

Mijn naam is Britt Marie Andén. Ik ben op het ogenblik op bezoek bij Conny Larsson en ik kreeg een fax van jou onder ogen waarin je je functie als voorzitter van de Sai organisatie neerlegt.

Ik ben zelf in Zweden gedurende twee termijnen landelijk voorzitter geweest. Ook heb ik in 1995 in Zweden een Sai school opgericht. Het was een openbare school, genaamd Gimle school, gebaseerd op het programma Opvoeding in menselijke waarden, ingepast in het algemene Zweedse rooster. Wij hebben eerlijk gezegd dat Sai Baba de grondlegger was van dat programma* (een van de vele onwaarheden: prof Gokak, nu vertrokken, heeft het programma geschreven). Ik heb ook het ‘voorrecht’ gehad hiervoor tijdens persoonlijke interviews aanwijzingen te krijgen van Sai Baba.

De vorige zomer kreeg ik na een bezoek aan de ashram op weg naar huis, van een Zweedse jongeman te horen wat er tijdens al zijn interviews gebeurd was. Ik was sinds 1986 bij Sai Baba en hij had mij vele interviews waardig gekeurd, ook wel samen met mijn drie kinderen – twee zoons en een dochter – alsmede mijn oude moeder. Bij hun eerste bezoek waren mijn zoons zes en veertien jaar oud. Drie jaar geleden werd mijn oudste zoon, op dat ogenblik 23 jaar, tijdens een privé-interview door Sai Baba gekust en stijf omarmd. Mijn zoon raakte hierdoor volkomen in de war; wij spraken er samen over en probeerden te begrijpen dat dit een goddelijke handeling was. De jongen probeerde ook om hierover een gesprek aan te gaan met enkele actieve, ervaren mannelijke leden binnen de internationale Sai-gemeenschap. Hij ontving echter geen antwoord dat hem opheldering verschafte.

Toen ik de afgelopen zomer uitvoerig werd ingelicht over hetgeen de Zweedse jongeman mij vertelde dat hem was overkomen, werd het mij onmiddellijk volkomen duidelijk dat deze feiten mijn houding ten opzichte van Sai Baba grondig zouden wijzigen. Ik vervulde in die tijd geen functie meer in de organisatie, was zelfs geen lid omdat ik het zo druk had met de school. Ook moest ik middelen bedenken om het menselijke waarden programma in ruimere mate aanvaard te krijgen in het Zweedse schoolsysteem en in de maatschappij. Door het werk van de Gimle school was de belangstelling aan het groeien.

Ik ga niet uitweiden over alles wat mij werd verteld, maar het werd mij heel duidelijk dat Sai Baba zelf zich met seks bezighield, dat hij zijn beheersing verloor, dat hij zijn machtspositie misbruikte en dat hij inderdaad jonge mannen verkrachtte.

De Zweedse jongen bleef enkele dagen bij ons logeren om bij te komen van de eerste schrik en om zijn verdere reacties te verwerken. Toen ik de zwarte kant ontdekte van mijn zo goddelijke Meester was dat natuurlijk ook voor mij en mijn gezin een schok, ook voor iedereen waarmee ik samenwerkte en die mijn inzet deelde voor Sai Baba en zijn missie. Ik wist niet goed meer hoe ik mijn eigen positie in het leven moest bepalen: in Zweden ‘zijn’ onderwijsprogramma vertegenwoordigen en volgens dat programma lezingen geven en workshops organiseren.

Maar het diepst werd ik geschokt toen ik erachter kwam dat vele, vele ervaren toegewijden van Baba’s seksuele activiteiten afwisten en deze aanvaardden als goddelijke handelingen, of afdeden als fantasie van deze jongens en jonge mannen. Door deze Zweedse man kreeg ik informatie uit de eerste hand, en eveneens van mijn zoon. De situatie met mijn zoon ontwikkelde zich weliswaar nooit tot op een punt waarop wij het feit gingen beseffen dat nu zo duidelijk was, omdat hij onmiddellijk weigerde toen hij innerlijk merkte dat er iets mis was en immers voor een kus nooit iets voelde, zelfs niet van Sai Baba. Na dit voorval heeft mijn zoon nooit meer een privé-onderhoud gekregen.

Persoonlijk ken ik nog een jongeman die vele jaren ervoor tot zijn verrassing door Sai Baba werd gekust en zijn penis ingesmeerd kreeg met olie en vibuthi. Wij hebben er destijds lang over gepraat en wij waren ervan overtuigd dat dit een goddelijk doel diende, om de seksuele energie van deze jongeman in de juiste banen te leiden. In die tijd had geen van ons het flauwste vermoeden dat Sai Baba zelf gewoon met seks bezig was. Ik besprak dit incident toen ook met de door mij meest gerespecteerde voorman van de Sai-organisatie. Mij werd te kennen gegeven dat men dit aan Sai Baba had voorgelegd en dat het alleen als genezing diende. Dus begreep ik toen dat zulke situaties zich soms voordeden.

Het duurde echter tot de zomer van 1999 dat ik hoorde over het soort toestanden waarover ik daarna nog zoveel te horen zou krijgen, situaties die in geen enkel opzicht aanvaardbaar zijn als weldadig voor de jongens en jonge mannen in kwestie.

Urenlang heb ik geluisterd naar degene die de vorige zomer werd misbruikt. Ik ben de moeder van zonen in ongeveer dezelfde leeftijdgroep en ik weet hoe groot hun geloof, vertrouwen en toewijding zijn; geloof, vertrouwen en toewijding waren bij deze jongeman in even grote mate aanwezig. Hij was vorig jaar januari gelijk met mij in de ashram, dus was ik op de hoogte van alle aandacht die hij van Sai Baba had gekregen en ik had ook gezien hoeveel bewondering de Zweedse mensen daar ervoor hadden. Door het innige contact dat wij met hem hadden, kon ik hem direct steun verlenen in zijn lijden, zijn verwarring en zijn reacties achteraf toen hij begon te begrijpen wat er aan de hand was.

Ik ben ook zeer goed bevriend met Connie Larsson in Zweden en heb vele uren naar hem geluisterd toen hij eenmaal openlijk over zijn ervaringen wilde spreken.

Ook heb ik kennisgemaakt met David en Faye Bailey, heb hun devotie gevoeld tijdens de jaren dat zij bij Baba waren en met hen gesproken toen zij waren vertrokken.

Hetzelfde geldt voor Al Ram en zijn vrouw. Er zijn nog talrijke andere bronnen waaruit ik informatie heb ontvangen. Daarin worden de onmogelijke omstandigheden bij Sai Baba bevestigd, dingen die absoluut niet in overeenstemming zijn te brengen met het levende voorbeeld van goddelijkheid en rechtschapenheid voor alle mensen, voor ouderen, ouders, leraren en leerlingen.

Jouw duidelijke en openhartige brief is onder de huidige omstandigheden van grote waarde. Hij heeft een genezende uitwerking op al die jonge mannen die merken dat er ouderen zijn die zij kunnen vertrouwen. Mijn zoon heeft samen met genoemde jongeman tijdens verschillende gesprekken met ervaren devotees en functionarissen van de organisatie gemerkt dat zonder de steun van mij, Connie en anderen die geloof hechten aan hun verhaal, zulke contacten voor hen beiden rampzalig zouden zijn geworden. Het feit dat jongelui niet worden geloofd of vertrouwd wanneer zij hun hart luchten en het verhaal vertellen dat al zo moeilijk is, dat zij te horen krijgen dat het allemaal verbeelding is of goddelijk van aard, kan hen tot zelfmoord brengen.

Zoals de Zweedse jongeman mij zei: ‘Het is het ergste wat iemand in zijn leven kan overkomen: jong te zijn, een ontmoeting te hebben met een volledige Goddelijke incarnatie en in volle toewijding, overgave en geloof daaraan, te ontdekken dat je seksueel misbruikt wordt door ‘God’; en of dat nog niet genoeg is met afschuw te constateren dat je door eerlijk en openhartig te spreken zoveel mensen moet verbijsteren en schokken die hun hoop, hun overgave, ja hun hele leven gericht hebben op Baba en zijn missie.’

Zijn deze jongens en jonge mannen gewetensvol, dan hebben zij dus behalve hun eigen smart ook nog het gevoel te dragen dat zij anderen doen lijden. In deze uiterst netelige positie zijn zij in hun leven terechtgekomen door hun oprechte dorst naar waarheid, door te vertrouwen op Sai Baba’s goddelijke leiding en in vele gevallen ook door hun ouders te vertrouwen en/of de oudere, wijze mensen rond Baba.

Mijn jongste zoon stond altijd bij Baba in de gunst en heeft in de loop der jaren heel wat aandacht gekregen. Toen hij nog leerling was op de Gimleschool, zijn er een paar jongens van de school met ons meegegaan naar Baba. Ik ben heel dankbaar dat er toen met hen en met mijn jongste zoon niets gebeurd is en dat ik nu niet gedwongen word dingen te ontkennen of te loochenen.

Lang geleden keek mijn jongste zoon tijdens een interview achter het gordijn de achterkamer in waar Sai Baba zich bevond samen met een Indische jongen die naar wij aannamen een student was. Mijn zoon vertelde mij heel verbaasd dat hij Sai Baba en de student elkaar op de mond zag zoenen. Ik denk dat mijn zoon toen nog maar elf jaar was. Ik zei dat hij niet zo ondeugend moest zijn door achter dat gordijn te kijken, dat het privé was en dat er natuurlijk iets goddelijks gebeurde. Ik had in mijn wildste dromen niet kunnen denken wat vandaag zo heel duidelijk is.

Je brief levert een belangrijke bijdrage aan de waarheid en aan de eerbied voor het menselijk leven, roerend als hij is in zijn waardigheid en eerlijkheid.

Ik dank je voor je gezonde kijk op de dingen. Ik zal het zeer op prijs stellen wanneer je met ons in contact wilt blijven. Wij kunnen elkaar en de jonge mensen op onze levensweg tot steun zijn om een eerlijk, goddelijk leven te leiden op deze aarde. Het gaat er niet om alleen Sai Baba aan de kant te doen, maar om een nieuw begin te maken in het leven.

Ik ben blij met alle spirituele ervaringen die ik heb gehad en ook met de wijze waarop ik mij heden ten dage kan redden. Ik heb met ongeveer dertig mensen vier jaar in een Sai Baba leefgemeenschap doorgebracht; soms waren wij met alle gasten en bezoekers erbij met een veel groter gezelschap. Mijn leven met Sai Baba is daarom zeer intens geweest. Ik had mij nooit een leven kunnen voorstellen waarin hij niet mijn dierbaarste vriend was. Het is nu bijna een jaar geleden dat ik mijn hele leefsituatie moest veranderen. De school bestaat niet meer en ik heb nieuwe middelen gevonden voor mijn spirituele groei door mij in samenwerking met anderen in te zetten voor de samenleving, met het goddelijke doel voor ogen. In mijn diepste innerlijk voel ik zelfs meer geluk en blijheid; het leven is zeer zeker een Goddelijk avontuur.

Met liefde en eerbied,

Britt Marie Andén.