De Sai Baba en zijn studenten

door Premanand

 

Inhoud

1. De Sai baba en zijn studenten

2. Het misbruik van kinderen door Sai Baba

3. Schennis door Sai

4. Wonderen

 

De Sai Baba en zijn studenten

We geven hieronder een nieuwsbericht uit de Anantapur-editie van de Telugu-talige krant Vaartha van 29-6-1998. Het vertelt van de 14-jarige Ramu, een student van de door Satya Sai Baba gerunde Easwaramma-middelbare-school te Puttaparthi, die sinds een week is verdwenen. Volgens de informatie van Ramu's eigen familie was hij een student in de 10e klas en zoon van Pondu Vithal Ranga, wonende aan de Chitravathi Road te Puttaparthi. Elke dag verkocht hij kranten bij de ingang van de Sai-Baba-ashram. Die bewuste week daar in Prasanthi Nilayam gaf een van zijn kameraden hem twee fotorolletjes in bewaring, zeggende dat hij deze naderhand weer zou terugnemen. Sai Baba's plaatselijke toezichthouder ontdekte deze filmrolletjes in Ramu's bezit en droeg hem over aan de politie. Na verhoor zou de politie hem hebben laten gaan. Maar Ramu kwam niet meer thuis. Familieleden zijn hem de afgelopen week aan het zoeken geweest zonder dat [hij] werd opgespoord. Lezers wordt verzocht hen telefonisch te informeren via no. 08555-87626. Ook werd een foto van de jongeling in de krant afgedrukt.

Het is niet bekend of er een klacht is ingediend bij de politie omtrent de vermiste Ramu. Gezien het feit dat ze hem hebben verhoord, dragen ze verantwoordelijkheid naar de betrokkenen ten aanzien van wat de 2 filmrolletjes bevatten. Is hij vermoord en verbrand in het Electrisch Crematorium van Sai Baba? Daar we te weten zijn gekomen dat vele van zijn studenten en devotees vermist raken in zijn ashram, verzoeken wij de Weledele Opperrechter van India een onderzoek in te stellen naar dit incident, alsook naar de overige klachten welke zijn ingediend omtrent sterfgevallen van devotees in en rond de ashram.

 

Het misbruik van kinderen door Sai Baba

De kopie van een brief die we ontvingen omtrent het misbruik van kinderen door Sai Baba, hadden we doorgezonden naar de vice-kanselier van het Satya Sai Instituut voor Hoger Onderwijs, met een begeleidend schrijven per aangetekende post met ontvangstbevestiging, door hem ontvangen op 14-12-1998, met daarin het verzoek ons te informeren of dit waar was of niet, en zo niet, of mij dan kon worden toegestaan de universiteit te bezoeken en de studenten en leraren te interviewen. We zonden ook een postorder van Rs 50,- voor een exemplaar van de universiteitsprospectus. De vice-kanselier hult zich [evenwel] in zwijgen en heeft de postorder zonder begeleidend schrijven geretourneerd. Zou de Universitaire Toelage Commisie willen nagaan waarom de vice-kanselier [ons] een exemplaar van de prospectus weigerde?

Aangezien geen reactie werd ontvangen dienen we aan te nemen dat de ervaringen van de betreffende student authentiek zijn, hetgeen we [hieronder] publiceren onder [de titel] 'Schennis door Sai'. Het veronderstelde misbruik van de studenten door Sai Baba dient noodzakelijkerwijs te worden onderzocht door een neutrale commissie, via het achterhalen van de adressen van die studenten die aan de door Sai Baba zelf gerunde onderwijsinstellingen hebben gestudeerd, om in geval van bevestigend resultaat, juridische stappen te ondernemen. Zou de Weledele Opperrechter van India het de moeite vinden een dergelijk onderzoek te gelasten?

Een onderzoeksprocedure als hieronder dient te volgen:

1) Adressen van de studenten die op de residentie van Sai Baba worden ontboden [dienen te worden achterhaald].

2) [Ook] de adressen van die studenten die van Sai Baba's onderwijsinstellingen zijn weggestuurd [dienen te worden achterhaald].

3) Met betreffende adressen dient contact te worden opgenomen om informatie op te doen omtrent het misbruik van de studenten.

4) Degenen wier namen zijn genoemd in dit artikel dienen te worden gehoord met vastlegging van hun verklaringen.

5) Andere studenten in de door Sai Baba gerunde onderwijsinstellingen dienen eveneens te worden ondervraagd.

 

Aan: De Vice-kanselier,

Sri Satya Sai Instituut voor Hoger Onderwijs,

Prasanthi Nilayam C 515134, Anantapur. A.P.

 

AANGETEKEND MET ONTVANGSTBEVESTIGING

9-12-1998

Beste Vriend,

We hopen dat u de exemplaren van de Indian Skeptic welke we aan de Bibliothecaris van uw universiteit verzenden, op de leestafel houdt. Aangezien kennis niet kan worden vergaard tenzij studenten het onderwerp [in kwestie] van verschillende invalshoeken benaderen, kunnen ze niet tot Waarheid komen [als daartoe onvoldoende gelegenheid wordt geboden].

We hebben verscheidene brieven van uw studenten ontvangen omtrent het sexuele misbruik van uw studenten. Ik zend u bijgaand een van die brieven, zodat u, na hier doorheen te zijn gegaan, mij zult laten weten of het in het verhaal gestelde waar is of niet. Indien het niet waar mocht wezen zou ik u erkentelijk zijn indien u mij zou toestaan uw universiteiten te Puttaparthi, Whitefield en Anantapur te bezoeken, evenals de overige scholen, om de studenten en leraren te interviewen wier namen in het verhaal worden genoemd, en [zo] de [eventuele] authenticiteit van het verhaal na te gaan. Ik hoop dat u per omgaande op deze brief zult antwoorden.

Hopende van u te zullen horen,

B. Premanand.

 

Schennis door Sai

Dit is het trieste verhaal van schennis van vertrouwen en genegenheid, van zelfbevoordeling en exploitatie van een uiterst vuige soort. Wat hier geschreven wordt moge klinken als godslastering, heiligschennis of aangedikt, maar als men de ogen opent en het verstand gebruikt, zal het niets dan de waarheid blijken te zijn. Het is een waarheid die velen kennen en negeren omdat het ze in geen enkel opzicht persoonlijk raakt, naast degenen die van niets weten en onschuldig zijn.

Dit is het verhaal van het leven in het Sri Satya Sai Hospitium voor Jongens. Toegewijde ouders zenden er hun kleine koters heen in de ferme overtuiging dat ze een veelzijdige ontwikkeling zullen ondergaan en in de directe aanwezigheid van Babaji zullen verkeren. Doch weinig ouders hebben werkelijk weet van wat er met hun geliefde kinderen gebeurt. Wat er met [de] jongens gebeurt is een sage van verraad van het meest lage soort dat de mensheid al sinds eeuwen heeft gekend. Laten we het bekijken vanaf het niveau van de basisschool zelf. Het hoofd van de basisschool, Mw. Munni Kaul, weet maar al te goed dat haar overleving aldaar afhankelijk is van het naar voren halen van de knappe, blankhuidige en soms meisjesachtige jongens, aangezien bekend is dat Babaji voor zulke jongens een zwak heeft. Zij zijn de onschuldige jongetjes die je te zien krijgt, die onder een of ander voorwendsel gedwongen worden naar voren te komen: het ophouden van kaarten, dienbladen, etc. Dit op zichzelf is [nog] niks ernstigs, maar wat er later op volgt is dat wel.

Deze jonge, knappe jongetjes, die gewoonlijk de tienerleeftijd nog niet hebben bereikt, worden voor enige tijd nauwlettend gadegeslagen door Babaji. Dan, op een dag, worden ze ontboden voor een persoonlijk interview. Wat er met de kleine koters in de interview-kamer gebeurt is velen bekend, maar allen houden hun mond erover omdat hun overleving er wezenlijk van afhangt. Deze jongetjes worden de een na de ander door Babaji meegenomen in de binnenste interview-kamer achter het gordijn. Hij liefkoost ze voor enige tijd en dan opent hij plotseling hun ritssluiting en trekt hij hun broek en ondergoed omlaag. Nu masseert en liefkoost hij de geslachtsorganen van de jongetjes, die in dit opzicht geheel onwetend zijn en het [dienaangaande] als een of andere vorm van spiritualiteit opvatten. Babaji omhelst en kust de jongens gewoonlijk als deze spiernaakt zijn, om ze dan terug te sturen. Dit op zichzelf is een traumatische en misselijkmakende ervaring voor een jongen van ongeveer het 5e of 6e niveau. Maar bepaalde voordelen zijn er ook. Deze jongens worden gelabeld als 'MODEL-JONGENS' en worden in het voorste gelid gehouden door de hoofdlerares, die met het lot van de kinderen in feite maar al te goed op de hoogte is. Deze jongens krijgen in het algemeen kettingkjes, ringen en horloges van Babaji als speciale zegen of, in meer wereldse zin, als 'betaling' voor het buiten hun medeweten 'verkopen' van hun lichamen.

Terwille van de goedbedoelde informatie van autoriteiten (degenen die het hebben meegekregen maar zich stil houden en degenen die van niets weten): Mw. Munni Kaul, de hoofdlerares van de basisschool, is zelf een bewezen kindermisbruikster. Autoriteiten kunnen zich hiervan verzekeren (als ze daartoe de wil en de moed hebben) indien ze tenminste enkele knappe (en blanke) jongens uit de 6e klas weten te pikken en deze vragen, in een sfeer van liefde en vertrouwen, wat tante Munni hen zoal dwingt te doen. Ze staat er om bekend knappe jongens en meisjes seksueel te misbruiken. Stafleden weten deze informatie gemakkelijk te verkrijgen. En toch valt de hoofdlerares niet de schuld [van alles] te geven, want haar overleving is afhankelijk van de levering van jongetjes aan Babaji.

Nu volgt het tweede en andere gedeelte van dit verhaal. Dit alles stopt niet bij de basisschool. De jongens komen nu naar de Sri Satya Sai Hogere Middelbare School. De jongens zijn nu in de 8e klas. Sommige leraren in het hospitium weten maar al te goed waar de hele setting voor is opgezet. Zij houden een oogje open voor de knappe en blankhuidige jonge jongetjes en sturen ze herhaaldelijk naar de voorflank van de mandir onder wat voor voorwendsel dan ook, [net zo lang] tot ze de aandacht van Babaji trekken. En weer worden dan dezelfde verdorven en walgelijke vertoningen herhaald. De leraar die deze kinderen blijft sturen, soms tot de 12e klas aan toe, krijgt een schouderklopje van Babaji voor zijn 'keuze'. Ook deze jongens gaan door diezelfde traumatische ervaring van naakt in de binnenste interview-kamer te staan om hun geslachtsorganen te laten troetelen door Babaji, die hen voorhoudt dat dit pure liefde is. De argeloze jongens houden hun mond dicht en ontvangen op hun beurt beloningen als kamer-leiderschap, horloges, pennen, etc. Een van de oudere schoolleraren die dit soort jonge jongens aan Babaji geleverd heeft, weet maar al te goed dat wat er met ze gebeurt niets minder is dan sexuele molestatie, maar houdt zich rustig omtrent het hele gebeuren aangezien hij er persoonlijk niets bij te verliezen heeft - het zijn tenslotte niet z'n eigen familieleden die gemolesteerd worden. In feite fungeert deze oudere leraar als een pooier die zijn eigen rol consolideert door zichzelf naar Babaji te afficheren als een 'Tetra-Bundel Leverancier' - waarbij Tetra-Bundels de onschuldige knappe jongetjes zijn. Deze spreker is niemand minder dan mr. Sai Surendranath, die talloze jonge jongetjes naar de ketel van sexuele molestatie door Babaji gezonden heeft, en die op zijn beurt macht, erkenning en de zogenaamde 'gelegenheden' etc. krijgt toebedeeld voor zijn vuile werk.

Het merendeel van de medebewoners van het Sri Satya Sai Hospitium hebben het allemaal wel degelijk in de gaten, maar hun monden zijn verlijmd. De jongens die niet zo knap en donkergekleurd zijn, vragen zich af waarom Babaji uitsluitend aan knappe, meisjesachtige dan wel aantrekkelijke en blanke jongens 'gelegenheden' schijnt te verlenen. Ze piekeren en piekeren en verliezen hun betrokkenheid bij het leven in het hospitium. De uitverkoren model-jongens aan de andere kant, weten wat er in de interview-kamer gebeurt; zij hebben hun eigen traumatische ervaringen en zijn in het algemeen geneigd een homosexuele mentaliteit te ontwikkelen. Dit is de belangrijkste oorzaak voor de onbeteugelde manifestaties van homosexualiteit in Satya Sai Hospitiums.

Nu volgt het laatste stadium in dit verhaal. Jongens beëindigen hun 12e klas. De meeste van de sexueel misbruikte model-jongens, die in moreel en lichamelijk (en fysiologisch) opzicht wrakken zijn geworden, verlaten de instellingen. Dit is er de belangrijkste reden van waarom jongens die van de middelbare school komen zich [doorgaans] niet opgeven voor het Instituut. Degenen die donkergekleurd zijn en niet al te knap, denken dat ze geen 'gelegenheden' kregen, raken [veelal] gefrustreerd en vertrekken; de uitgeselecteerde paar blauwogige, knappe, blankhuidige jongens die met regelmaat sexueel gemolesteerd zijn door Babaji, vertrekken [eveneens, maar dan] om hun trauma en ontchoocheling. Maar een derde categorie jongens, afkomstig uit elk van beide bovengenoemde groepen, blijft [toch] achter. Sommigen van hen denken dat ze misschien in de toekomst nog 'gelegenheden' zullen krijgen, terwijl er knapperen bij zijn die geloven dat het voor hun eigen bestwil is geweest dat Babaji ze molesteerde, dat het om een spirituele ervaring ging waarvan ze niemand behoren te vertellen.

Ten aanzien van toelating tot het Instituut genieten, zoals bekend, de zogenaamde model-jongens en knappe jongens altijd de voorkeur, ongeacht hun academische of intellectuele capaciteiten. Iedereen weet dat de toelatingsexamens en gesprekken, groepsdiscussies etc. weinig meer zijn dan een farce. Een lijst van zogenaamde model-jongens wordt al geselecteerd nog voor de toelatingsexamens zelfs maar zijn afgenomen - iedereen weet dat. En [ook] voor de richting accountancy of de researchopleiding e.d., worden jongens gewoonlijk meer op hun uiterlijk geselecteerd dan op wat dan ook. Deze jongens zijn precies diezelfde knappe, blanke en soms meisjesachtige jongens. Daarnaast komt er ook nog een handjevol gewone domkoppen binnen door grillen van het toeval.

Deze feiten zijn dusdanig welbekend dat oudere hospitium-sprekers al ruim vantevoren van een bepaalde student kunnen zeggen of hij een plek op accountancy krijgt of niet. Wat er in de interview-ruimte gebeurt is algemeen... bekend, hetgeen benadrukt wordt door het feit dat mr. B.N. Narasimhamurthy, de vorige huismeester van [het] Sri Satya Sai Hospitium, Prasanthi Nilayam, een begrip heeft ingevoerd ter aanduiding van de jongens die weten te overleven en er hun voordeel mee doen vanwege hun uiterlijk en omdat ze misbruikt zijn. Hij noemt deze jongens 'INTUITIE-JONGENS'; een term waarmee de meeste stafleden van het hospitium vertrouwd zijn, evenals sommige van de oudere studenten. Het is een welbekend feit dat accountancy-plekken en onderzoeksassistentsschappen e.d., bijna altijd (enkele uitzonderingen daargelaten) worden verleend aan die 'interne' kandidaten die intuïtie-jongens zijn (om Sri Narasimhamurthy te citeren!). Zij zijn de jongens die je op accountancy dan wel als research-assistent ziet, die gewoonlijk knap of aantrekkelijk of meisjesachtig zijn [en] die al enige tijd herhaaldelijk door Babaji gebruikt en gemolesteerd zijn, soms [al] vanaf hun lagere-schooldagen.

Als dit alles hier gestopt zou zijn, had het nog laconiek kunnen worden opgevat, maar helaas is dat niet het geval. Er zijn meer gevorderde stadia. Babaji heeft een zwakte voor jongens die ofwel blank en knap dan wel meisjesachtig zijn, en voor het lange, zoetige type jongens soms ook. Dit is een bekend gegeven van het homosexuele handelen. Van de gekozen verzameling intuitie-jongens (model-jongens e.d.), worden weer uitzonderlijk knappe of meisjesachtige jongens door Babaji uitgeselecteerd voor speciale 'gunst'. Dit is wat er met ze gebeurt: Babaji, die zo'n jongen verzorgd en gemolesteerd heeft vanaf z'n lagere-schooldagen, zeggende dat hij zijn vader en moeder was, begint nu vol te houden dat zo'n jongen zijn vrouw is. Nu volgen de meer traumatische, smerige en bizarre handelingen. Babaji zendt voor zulke uitverkoren intuïtie-jongens speciale berichten naar het hospitium (bv. naar de huismeester), 's ochtends vroeg meestal, wanneer de rest van de onwetende boel toegewijde stilte in acht neemt, luisterend naar verheffende toespraken of de glorie van de Heer bezingend. Soms wordt er tevens een auto/jeep gestuurd om zulke speciale intuïtie-jongens te laten wegglippen. Deze jongens worden naar binnen genomen voor een interview. Zoals gewoonlijk worden hun broek en ondergoed omlaag getrokken, maar [daar] deze jongens in het algemeen de puberleeftijd hebben bereikt krijgen ze in de meeste gevallen, na enig troetelen door Babaji, een erectie en ejaculeren, hetgeen door Babaji wordt afgeveegd met hetzelfde witte zakdoekje dat hij gewend is voor zijn handen te gebruiken. En weer omhelst, verplettert en kust hij de jongens, zeggende dat ze zijn vrouw zijn. Daar hij dit nooit verwachtte, is zo'n jongen gewoonlijk [al] te zeer geschokt en verlamd met ontzag door wat er gebeurde. [En] gewoonlijk neemt de arme jongen het voor een spirituele ervaring...

Maar helaas is er ook nog een eindstadium. Soms gaat Babaji nog een stap verder met zijn onderneming. Soms vraagt hij de speciale intuïtie-jongens, die [daar] poedelnaakt [voor hem] staan en aannemelijkerwijs met een erectie, om te buigen en zijn voeten aan te raken. En terwijl de onfortuinlijke en verbijsterde jongen gevolg geeft, overdekt Babaji het hoofd van de jongen met zijn gewaad en tilt, zodra hij weer omhoog komt, zijn schaamlap op. Met een schok moet de jongen vaststellen dat ook Babaji een erectie heeft. Babaji duwt zijn stijve lid in de mond van de jongen en vraagt hem erop te zuigen en het te likken, hem dwingend [aan dit verzoek] gehoor te geven. Behalve te zuigen, wordt de jongen uiteindelijk [ook] gedwongen om het door Babaji geëjaculeerde sperma te drinken. Gewoonlijk geldt voor zulke gevorderde gevallen van intuïtie-jongens (velen [van hen] behoren tot de beroemde zangers, tabla-spelers, dansers en andere, meestal meisjesachtige figuren) dat Baba [op zijn beurt] ook hun geslachtsorganen likt en zuigt. U moet zich voorstellen dat dit alles zich afspeelt, direct achter het gordijn van de binnenste interview-ruimte. Babaji duwt de jongens gewoonlijk naar de linker hoek van de binnenste ruimte, vlakbij de ingang, en vanuit de buitenste interview-ruimte kan men duidelijk het geluid horen van een gulp die wordt geopend en soms het geluid van kussen en bij uitzondering ook zuiggeluiden. Mocht men op zulke momenten vlakbij Babaji's troon in de buitenste ruimte zijn gezeten, dan kan je jongens soms zelfs gemolesteerd zien worden als het gordijn beweegt. En mensen als mr. B.N. Narasimhamurthy hebben feitelijk met hun eigen ogen staan toekijken terwijl jongens gemolesteerd werden, maar houden zich stil, omwille van hun eigen eigengereide overleving, de smerige handeling karakteriserend als spiritualiteit. Zulke mensen verliezen er tenslotte niets bij; ze handelen als pooiers, verse ladingen intuïtie-jongens (oftewel: mannelijke prostituées) aanleverend, argeloze jongens die toch geen enkele binding met ze hebben. Met als resultaat dat deze jongens gewoonlijk zelf homosexueel worden, na vanaf jonge leeftijd te zijn gebruikt en na de ergste vormen van oraal homosexueel verkeer te hebben moeten ondergaan. Eén van zulke jongens is mr. Sai Giridhar, die recentelijk voor het voetlicht trad doordat hij zo'n 40 jonge schooljongens had misbruikt in het hospitium. Maar helaas (of gelukkig voor mr. Sai Giridhar) waren de meeste jongens die hij misbruikte reeds sexueel gemolesteerde intuïtie-jongens van Babaji, zoals Sai Ram (klas 10), Hidayat Ullah (klas 9) etc. Daarbij is mr. Sai Giridhar zelf een intuïtie-jongen van enig aanzien geweest (ook al een van de blauw-ogige jongens van Mr. B.N. Narasimhamurthy!), zodat hij niet uit het hospitium werd gegooid, [en] evenmin uit het intuïtie-korps, dat bij gelegenheid ook [inderdaad] als intuïtie-korps bekend blijkt, aangezien de meeste [van de betreffende] jongens tot de intuïtie-jongens behoren welke eerder door Sri B.N. Narasimhamurthy en Sri Sai Surendranath werden geselecteerd (en later door hun dubieuze leider mr. Sai Giridhar). Zoals bekend leefde er heel wat onvrede, doch de hele zaak kwam in de doofpot terecht en mr. Sai Giridhar werd door Babaji 'geëxcuseerd' - wellicht dat hij werd aangesproken ten aanzien van de kleine intuïtie-jongens of wat ook de draai geweest moge zijn die er aan gegeven werd. In feite weten de meeste sprekers van het hospitium dat hun overleving afhangt van het op hun gemak stellen en doorgeleiden van zoveel mogelijk intuïtie-jongens. Genoemde sprekers laten deze jongens, die ondertussen niets dan mannelijke prostituées geworden zijn, onder druk voor Babaji verschijnen voor allerlei dansen, toneelstukken, muziekuitvoeringen etc., waarin ze [dan] een prominente rol spelen, [en] de aandacht van Babaji trekken om [uiteindelijk] herhaaldelijk sexueel te worden gemolesteerd. Soms vraagt Babaji zelf om [bepaalde] speciale intuïtie-jongens altijd op de voorste rijen van bepaalde programma's te laten zitten. De zogenaamde 'gelegenheden' van zo'n jongen hangen alleen maar af van hoe gemakkelijk of hij, door zijn broek te laten zakken en zijn geslachtsorganen te ontbloten, zijn lichaam aan Babaji verkoopt en van hoe vaak of hij dat doet.

Als een bepaalde intuïtie-jongen weigert of Babaji's handen wegduwt van diens geslachtsorganen, reageert Babaji met een uitgesproken kille behandeling of het zogenaamde 'UIT MODEL'. Als de jongen [dan vervolgens] toch akkoord gaat met het openen van zijn broek, komt hij [echter] gemakkelijk terug in model, terwijl hij in het andere geval het risico loopt zijn accountancy- of onderzoeksplaats te verspelen en bestempeld te worden als een bedorven dan wel een recalcitrante jongen om [tenslotte] weggestuurd te worden van het instituut/hospitium. Jongens die aanvankelijk tot de intuïtie-jongens behoorden en geweigerd hebben om zich verder door Babaji te laten misbruiken worden altijd genegeerd en op alle vlakken achtergesteld, net zo lang tot ze ofwel kneedbaarder worden en klaar zijn voor een nieuwe ronde van molestatie, dan wel dusdanig gefrustreerd raken dat ze vertrekken.

Het gebeurt regelmatig dat Babaji uitstapjes naar Kodaikanal en Ooty etc. organiseert. Deze jaarlijkse uitstapjes zijn in feite bedoeld voor enkele speciaal verkozen intuïtie-jongens die gewoonlijk aantrekkelijk, mooi of meisjesachtig zijn. Om het hele uitstapje te kunnen toedekken worden eveneens wat andere jongens en stafleden meegenomen, die in feite niet tot de intuïtie-jongens behoren. De selectie wordt gewoonlijk getroffen in overleg met Sai Surendra Nath of Ratnakar. Deze figuren houden een oogje op [de] uitzonderlijk goed-ogende nieuwelingen dan wel de oudere intuïtie-jongens van verschillende klassen als accountancy, onderzoeksassistentsschap etc. In feite is zo'n uitstapje in z'n geheel voor niets anders bedoeld dan om Babaji in de gelegenheid te stellen zich aan een paar speciale intuïtie-jongens tegoed te doen. Babaji roept zulke jongens bij zich in de auto en misbruikt ze [al] terwijl ze nog onderweg zijn. Soms is hij [zelfs] bezig intuïtie-jongens te knuffelen als ze met de bus reizen. Maar Babaji maakt er een punt van om [ook dan] uitsluitend naast de uitverkoren intuïtie-jongen te zitten, en terwijl de anderen naar verheven metafysica luisteren, vinden Babaji's vingervlugge handen onveranderlijk diens gulpsluiting, om de geslachtsorganen van de betreffende jongen te troetelen. [En] het merendeel van de jongens op het uitstapje is hiervan op de hoogte, terwijl evengoed sommige anderen van niks weten. (Klik op het plaatje voor een filmpje om Baba in de bus te zien)

Het is algemeen bekend, en degenen onder u die [zelf] intuïtie-jongens zijn weten dat maar al te goed, dat, na hen sexueel te hebben gemolesteerd, Babaji de jongens in kwestie altijd voorhoudt: "Vertel dit aan niemand". En dus houdt zo'n jongen z'n mond, van angst en schaamte, zonder zelfs maar in staat te zijn z'n ouders in te lichten. Babaji instrueert de jongens altijd om niet te nauw met elkaar om te gaan en rivaliteit voorkomt [vervolgens] dat de intuïtie-jongens zich mengen met de gewone/donkerhuidige en onaantrekkelijke massa; Babaji staat zelfs nog geen vriendschap toe tussen twee intutie-jongens en beschimpt ze er persoonlijk om - soms gooit hij zulke jongens er zelfs uit. Met geheimhouding als enige reden, want zouden intuïtie-jongens vertrouwd met elkaar raken, dan is Babaji bang dat zijn geheim van sexuele molestatie naar buiten komt. Het is echter een feit dat tenminste 50% van de jongens van het instituut zich bewust is van wat er zich afspeelt in de binnenste interview-ruimte. De meesten van de arme intuïtie-jongens zijn niets dan mannelijke prostituées en zodoende kunnen de hospitia nooit meer zijn dan huizen van laag allooi waar deze arme zielen worden ondergebracht met geen ander doel dan het gebruik van hun lichamen. Dit is er de belangrijkste reden van dat Babaji geen enkele waarde toekent aan iemands academische talenten. Het enige waar hij waarde aan toekent is het uiterlijk en de huidskleur van de arme jongens - een erg smerige vorm van apartheid. Is Babaji eenmaal bevredigd, dan wel gewoon zat van een bepaalde intuïtie-jongen, dan wordt de arme stakker er uitgewerkt als was hij zijn jeugd ontgroeid, of hij wordt gefrustreerd door Babaji en tevens door de autoriteiten, die de arme jongen treiteren op Babaji's teken en commando. Gewoonlijk stopt de arme intuïtie-jongen, [als] een fysiek en moreel wrak, een sociale mislukkeling, want als hij al niet in lichamelijke zin homosexueel of losbandig is geworden, dan tenminste toch in mentaal opzicht.

De belangrijkste reden waarom jongens (zowel de gewone als intuïtie-jongens) geen zin hebben om door te gaan op het Satya Sai Instituut voor Hoger Onderwijs, is dat ze ofwel sexueel gemolesteerd worden door Babaji, en zodoende gefrustreerd zijn met het leven van een mannelijke prostituée, dan wel omdat ze altijd worden genegeerd omdat ze wellicht geweigerd hebben hun broek te openen voor Babaji of omdat ze nogal onaantrekkelijk/donkerhuidig etc. zijn, en zodoende niet alleen genegeerd worden door Babaji maar als vanzelf ook door de autoriteiten. Tenminste enkele van de autoriteiten zijn zich bewust dat jongens door Babaji sexueel gemolesteerd worden, maar ofwel ze denken dat het hier een vorm van spiritualiteit betreft, dan wel ze houden zich stil omwille van hun overleving of met het oog op de macht en het aanzien dat ze zich verwerven door zich onwetend te gedragen omtrent het lot van arme jongens die onder dwang tot homosexuelen worden omgevormd. Het merendeel van de oudere jongens in het hospitium is zich bewust van dit hoogverraad en deze hypocrisie; ze verdragen het enige tijd en stoppen dan. Het onderwerp ligt zo gevoelig dat ze het niet kunnen vertellen aan [om het even welke] autoriteiten (die hen toch in geen geval zouden geloven), noch zelfs maar aan hun ouders. Deze gefrustreerde jongens (en intuïtie-jongens) verlaten het instituut met één specifieke opmerking van Babaji. Hij grijpt een pluk van zijn haar, dat overigens regelmatig geverfd wordt met een geïmporteerde haarverf, en zegt: "Ik heb er zoveel gezien, geen van allen blijft". Maar welk normaal mens zou er ook eindeloos kunnen blijven als mannelijke prostituée of homosexueel, als deze niet echt homosexueel was; sommigen menen er hun voordeel mee te kunnen doen en blijven daadwerkelijk (bijvoorbeeld Sai Giridhar Narahari etc.), maar na verloop van tijd blijken zelfs doorwinterde homosexuelen de praktijken niet eindeloos aan te kunnen en zeggen gedag. Nu becommentarieert Babaji [met] 'Pelli pichi' oftewel 'Trouwlustziekte'. En zo wordt het gehele zaakje comfortabel toegedekt. De intuïtie-jongens worden gebruikt en als er [eenmaal] geen charme meer in hen is achtergebleven, worden ze eruit gegooid (altijd met een slechte naam) en hun vertrek wordt geassocieerd met trouwlustziekte. Elk normaal mens trouwt natuurlijk. Babaji is streng op trouwen tegen; in zijn enorme en monsterlijke sexuele behoeften wordt dagelijks voorzien door molestatie, sodomie, orale seks en door masturbatie van arme intuïtie-jongens, maar hoe lang kan een mens dit alles aan. En dus, na een jongen te hebben opgebruikt gooit Babaji hem eruit zoals een spin dat doet met het lege pantser van een vlieg, na de levenssappen eruit te hebben gezogen (Manish Sharma, Anand Sur, Hridesh Gupta, Gagan Manchanda etc., zijn klassieke voorbeelden van [zulke] opgebruikte en weggegooide intuïtie-jongens - zulke jongens zijn zo gefrustreerd dat ze soms, als gevolg van hun losbandige/homosexuele neigingen, 'sociaal mislukt' zijn en zodoende opnieuw terugkeren naar Babaji die wellicht opnieuw in ze 'geïnteresseerd' raakt, in welks geval het scenario van sexuele handelingen zich weer van voren af aan herhaalt).

In het algemeen geeft Babaji wat geld (gewoonlijk Rs. 500,-) aan een intuïtie-jongen na hem gemolesteerd te hebben - dit valt op te vatten als het bedrag waarmee het lichaam van de arme ziel wordt gekocht. Gewoonlijk zegent Babaji intuïtie-jongens met flitsende horloges, gouden pennen, gouden kettingkjes en hangers, ringen, armbanden etc. die de `betalingen' zijn voor de smerige homosexuele intimidaties die hij met zulke jongens pleegt. Gewoonlijk vormt het aantal van zulke 'giften' een indicatie van de mate waarin een jongen sexueel met Babaji verbonden is, hetgeen kan bestaan uit alleen maar het troetelen van de geslachtsorganen, masturbatie, sodomie of smerige orale seks. Zij zijn de knap ogende jongens die altijd in de voorste rijen zitten in de mandir, soms op Babaji's uitdrukkelijke verzoek, omdat ze elk moment 'nodig' zouden kunnen zijn. Dit zijn de jongens die haast door Babaji geselecteerd zijn om allerlei sieraden en kleren e.d. uit te delen, en zelfs als ze naar binnen gaan om bijvoorbeeld een doos met appels aan te pakken, zet Babaji zo'n speciale intuïtie-jongen soms [even] klem voor een 'vluggertje' (een vlugge troeteling van de geslachtsorganen), terwijl anderen elders worden bezig gehouden of onder een [of ander] voorwendsel de interview-ruimte uit worden gezonden. Degenen die intuïtie-jongens zijn kunnen [dit] begrijpen en degenen die dat niet zijn, hoeven niet onnodig jaloers te zijn op die arme intuïtie-jongens, want ze betalen een hoge prijs om in model te [kunnen] zijn; ze worden in wezen tot hoeren gemaakt en gedwongen hun lichamen te verkopen aan Babaji.

 

'Wonderen'

Als je een beetje oplettend bent en niet verblind met emotie en pseudo-spiritualiteit, dan kun je [in principe] een paar simpele waarnemingen verrichten. Neem de creatie van vibhuti. Het merendeel van de oudere hospitiumleraren weet hoe het gedaan wordt maar houdt zich stil. Blijf, zodra Babaji naar buiten komt, kijken naar zijn linkerhand; ze zal gesloten zijn. In de hand zitten zo'n 5-6 kleine balletjes vibhuti, gemaakt met water of met een zachte gom en dan gedroogd. Dit wordt door Babaji persoonlijk gedaan op de bovenverdieping [van de mandir]. Zodra Babaji uit de interviewruimte komt, pakt hij onmiddellijk een brief en houdt deze vast in de linkerhand, die nu naar boven wijst, zodat de balletjes niet vallen. Nu, terwijl hij praat, verplaatst hij op handige wijze een balletje naar de rechterhand, laat de palm naar beneden wijzen en draait de palm. Het vibhuti-balletje zit altijd tussen de 1e en 2e vinger; terwijl hij de vibhuti [feitelijk al] uitdeelt verpulvert hij gewoon het balletje en geeft het aan de Jarige Joost. Sommige studenten hebben zelfs dit soort vibhuti-balletjes gevonden, nadat ze per ongeluk uit zijn hand waren gevallen. Mensen als mr. Khayaldas zijn zich welbewust van hoe vibhuti gecreëerd wordt en weten uit ervaring zelfs waar en wanneer Babaji dat zal doen. Een andere plek om de ogen open te houden is ter hoogte van de voorzijde van Vinayaka, in de buurt van de boog, precies tussen de vrouwen en de mannen. Hier verplaatst Babaji vrijwel altijd een stapel brieven naar zijn rechterhand, tezamen met een balletje vibhuti. Ervaren jongens en oudere stafleden van het hospitium hebben deze handeling betiteld als de 'wisseling van het stokje'. Babaji 'creëert' nu onmiddellijk vibhuti voor enkele VIP's die daar zitten, en dit is opmerkelijk aangezien een groot aantal mensen dit 'wonder' aanschouwt. Ook jijzelf kunt dit alles zien als je daar met [een paar] scherpe ogen en met je hoofd op gelijke hoogte gaat zitten en Babaji's handbewegingen nauwlettend in de gaten houdt. Soms, als je geluk hebt, kun je zelfs het vibhuti-balletje naar de rechterhand overgebracht zien worden voor creatie. Creaties binnenin de interview-ruimte zijn van een ander type. Als je een beetje oplettend bent zal je wel opgevallen zijn dat Babaji niemand in de interview-ruimte toelaat meteen nadat hij een zeker troepje heeft uitgezocht. Hij gaat in z'n eentje naar binnen en brengt [daar] wat tijd door alvorens de groep naar binnen te roepen. Als er onverhoopt een [of ander] onwetend iemand Babaji naar binnen mocht volgen, wordt deze zonder uitzondering bijna letterlijk naar buiten geduwd door Babaji of [anders wel] naar buiten getrokken door de zwaarlijvige mr. Khayaldas, die weet wat Babaji daarbinnen doet. In feite brengt Babaji enkele minuten door met het gereed houden van de voorwerpen die 'gematerialiseerd' zullen worden; deze worden verstopt op verschillende plaatsen, achter het kussen van zijn troon in de buitenste ruimte, in de bekleding van het lage kussen, soms achter het gordijn of op de vensterbanken of de sofa van de binnenste ruimte etc. Deze items, zoals kettingkjes, ringen, medaillons, talismans, zelfs snoepjes en horloges, worden later opgepakt en 'gecreerd' met een beweging van de hand voor de ogen van voorbewerkte en bijna met ontzag verlamde, gehypnotiseerde devotees.

Die flitsende gouden Parker-pennen en Papermates die je ziet in de zakken van intuïtie-jongens, worden bewaard in netjes opgestapelde dozen in de kamers op de bovenverdieping van de mandir. Als je een intuïtie-jongen bent kun je er maarzo enkele vinden als je verkozen wordt om boven te werken C als je oplettend bent in plaats van emotioneel. De horloges worden gemaakt door gewone menselijke wezens van over de hele wereld. Ook deze horloges worden met honderden tegelijk bewaard in de kamers op de bovenverdieping. Ze worden gewoonlijk in grote partijen aangeboden door welgestelde devotees. Medaillons, ringen e.d., worden gemaakt in verschillende types en groottes en deze worden meestal geleverd door twee mensen: één is Chettiars schoonzoon (de dikke man uit Madurai in een rolstoel), de andere is een donkere, kalende, woest uitziende man met vlekken, die altijd een klein tasje onder z'n rechter oksel geklemd houdt; hij is mr. Aswathnarayana uit Anantapur.

Babaji is onlangs begonnen met de creatie van nogal wat Titan quarts-horloges, maar helaas (of gelukkig) worden deze gefabriceerd in Bangalore. Alle Titan-horloges hebben een geregistreerd nummer op de achterzijde, en met behulp van dit nummer kun je, als je naar het regio-kantoor gaat van Titan in Bangalore, gemakkelijk achterhalen tot welke partij het heeft behoord en aan welke handelaar het werd geleverd. Sommige Titan-horloges zijn op deze manier achterhaald en de namen van degenen die ze met ladingen tegelijk hebben betrokken voor Babaji (ladingen worden altijd onthouden door winkeliers) zullen je wellicht verbazen. Maar natuurlijk kan dit simpele onderzoek door iedereen worden gedaan die engels kan lezen en die een beetje geduld heeft met het verkoop-kantoor van Titan.

Er zijn bepaalde gevallen waarin Babaji tevens bepaalde lijntjes naar dames en jonge meiden had lopen. Misschien verklaart dit [het e.e.a. omtrent] die hysterische buitenlandse dames die niet naar binnen mogen en die soms in elkaar geslagen worden. Misschien verklaart het ook de lichamen van veelal jonge vrouwen die in de heuvels worden gevonden en tevens de jonge vrouwenlichamen die soms op onchristelijke tijdstippen in de groene jeep worden vervoerd en die ergens in de buurt van Chitravathi verbrand dan wel begraven worden. Je vraagt je af hoe veilig je op de basisschool studerende zusters en dochters [eigenlijk] zijn...

Dus dit is in het kort het ware leven van welke student dan ook die in het Sri Satya Sai Hospitium verblijft. Degenen onder jullie die intuïtie-jongens zijn, weten dit alles al, [en] degenen die dat niet zijn zouden erover gehoord kunnen hebben, terwijl sommigen zich dit alles [wellicht] nooit hadden kunnen voorstellen. Maar dit is de blote waarheid, [en] die is werkelijk bitter. Een intuïtie-jongen te zijn is op zichzelf als beschamend want het is het leven van een slaaf of een mannelijke prostituée, al brengt het dan diverse `opstekers' en lokkertjes als naam, aanzien, schijnwerpers en snoepreisjes naar Kodaikanal etc. C misschien dit keer per vliegtuig! Maar uiteindelijk wordt de arme intuïtie-jongen hoog en droog (in de letterlijke zin) aan diens lot overgelaten en raakt gewoonlijk gefrustreerd, verliest z'n interesse voor het bestaan of wordt een homosexueel. Het is aan jou om dat uit te maken. Eén ding is [echter] zeker: dit is geen vorm van spiritualiteit; zie de gezichten van intuïtie-jongens, die mooie en meisjesachtige jongens (Dante, klas 9), met donkere kringen rond hun ogen, zie de gezichten van jongens die gedwongen worden sperma te drinken om een accountancy-plaats of kamerleiderschap etc. te verkrijgen. En zie wie er de gouden medaille voor `de beste in alle opzichten' krijgt. Toevallig is mr. Sai Giridhar zo'n gouden-medaille-houder (en met zo'n 40 gevallen van misbruik van kleine onschuldige jongens op z'n naam, inderdaad van alle markten thuis!). Deze gouden medailles worden bijna altijd aan intuïtie-jongens gegeven, en een enkele uitzondering daargelaten zal men, als men het individu in kwestie in ogenschouw neemt, naar de reden niet hoeven raden.

Homosexualiteit laat zich nooit gelijkstellen aan enige vorm van spiritualiteit en wat Babaji uithaalt met jonge onschuldige jongetjes is niets dan een schreeuwend homosexuele daad. Geen religie ter wereld propageert homosexualiteit. In de Veda's wordt er met geen woord over gerept. En Babaji is zeker geen brahmachari aangezien hij precies de essentie van brahmacharya vernietigt in onschuldige jongens van zo'n gevoelige leeftijd die de puberteit nog niet eens hebben bereikt. Ook is dit geen manier om spiritualiteit uit te dragen en te spreken over onthouding van trouwen. Dit is een simpele en smerige techniek van Babaji om te voorzien in z'n sexuele behoefte (die monsterlijk en onverzadigbaar schijnt te zijn, aangezien hij soms 3 of 4 intuïtie-jongens voor 'persoonlijke interviews' [naar binnen] roept). Heer Rama, Krishna, noch Jezus was een homosexueel. Een avatar kan zeker geen homosexueel zijn. En anders zou Babaji deze speciale genade moeten uitoefenen op alle mannen of alle hospitium-studenten; WAAROM alleen met aantrekkelijke, blankhuidige, lange of meisjesachtige jongens, en NIET met de minder knappe, donkerhuidigen? Dit op zichzelf laat zien dat hij belust is op het uiterlijk en zich alleen aan zulke [mooie] individuen wil vergrijpen. Ook met het merendeel van de knappe buitenlanders doet hij hetzelfde, een van de meest recente wordt gekarikaturiseerd als 'shyama', een lange, knap ogende Duitser, met lang, krullend blond haar en homosexuele kenmerken en neigingen. Eén blik op zijn gezicht zal je duidelijk maken wat er met hem gebeurt daar binnenin de binnenste interview-ruimte. In de bijbel wordt er maar één individu geacht van homosexualiteit te houden C de Satan oftewel de anti-christ. Het is aan jou om uit te maken, in het bijzonder als je tot de intuïtie-jongens behoort, of je, na te zijn toegetreden tot de schare van Babaji, enige spiritualiteit dan wel alleen uiterlijk vertoon en hypocrisie van het zwaarste kaliber is bijgebracht. Je zou in jezelf moeten kijken [om te bezien] of je je Godsvertrouwen gesterkt hebt zien worden dan wel [juist] verloren hebt. Het is een kwestie van gezond verstand dat als Satan verschijnt, hij zichzelf nooit als Satan zal presenteren; hij zal slechts 'handelen' alsof hij God is en het geloof van de mensheid verwarren en te gronde richten, en verwarring en verminking veroorzaken zoals je ziet in de wereld van vandaag, pratend over het brengen van liefde, vrede en harmonie - [wel:] waar zijn ze?

En dan nu de epiloog van dit trieste verhaal. Een verhaal van hoogverraad, vertrouwensschennis en exploitatie. In naam van het Sri Satya Sai Instituut voor Hoger Onderwijs, worden jonge jongens gefrustreerd en sexueel gemolesteerd, [en worden] hun energieën verspild. De jongens lijden innerlijk; ze kunnen hun traumatische ervaring aan niemand kwijt en eindigen in holle grafkelders. De volgende keer dat je een intuïtie-jongen ziet, behandel hem goed, want feitelijk lijdt hij van binnen; wees vriendelijk tegen hem. Stafleden kunnen nu begrijpen waar de hospitiumjongens zoal doorheen gaan, waarom ze onnatuurlijk overkomen en waarom intuïtie-jongens zich niet weten te concentreren op het academische leven - omdat ze daar worden gehouden voor een smeriger doel, helemaal niet voor een academisch leven, want dat is slechts de schijn die wordt opgehouden. In feite is het hele instituut en zijn infrastructuur speciaal bedoeld voor een paar intuïtie-jongens en alles er omheen is schone schijn. Zelfs als Babaji jongens voor groepsinterviews uitnodigt, ziet hij er op toe dat alleen bepaalde jongens aan zijn voeten zitten. [En] terwijl anderen bezig worden gehouden met hoge metafysica en spiritualiteit, spelen Babaji's vaardige tenen met de intieme delen van jongens die 'paadseva' doen. Het lange gewaad verbergt alles. De meeste mensen erom heen weten ervan maar houden zich rustig. Men dient te beseffen dat dit land niet de Verenigde Staten van Amerika zijn waar homosexualiteit herkend wordt. In India is homosexualiteit een strafbaar vergrijp en ook [hier] is kindermisbruik een nog ernstiger vergrijp. De verontwaardiging zal overweldigend zijn als deze zaak onder de publieke aandacht wordt gebracht, en degenen die er direct of indirect bij betrokken zijn zullen verantwoordelijk worden gesteld. Dit alles is niet bedoeld om je geloof in Babaji te verwoesten; het is niets dan een eye-opener om je eraan te herinneren dat je je dient te realiseren waar je mee bezig bent. Als je een gewone jongen bent, wees dan blij dat je geen intutie-jongen bent. Als je een intutie-jongen bent, zorg dan dat je dat beschamende voorvoegsel kwijtraakt en ga een normaal leven leiden. [En] als je een staflid bent, doe dan iets voor de jongens en hun problemen C breng [tenminste] begrip voor ze op, als er niets is wat je verder kunt doen. Als je bij de administratie werkt en niet door hebt wat er gaande is, is het hoog tijd dat je je ogen opent; en aan de andere kant, als je een persoon bent die ergens hoger op de ladder staat of een of andere autoriteit, en als je je bewust bent van de molestatie en het misbruik van jonge jongens en denkt dat dit spiritualiteit is, weet dan dat je fout zit en dat God je nooit zal vergeven. Op de Dag des Oordeels zul je moeten betalen voor je zonden, het zal dan te laat zijn en precies deze zelfde intuïtie-jongens zullen een beschuldigende vinger naar JOU wijzen, omdat je aan de vernietiging van hun leven hebt bijgedragen.

Dit [alles] zou in een boek of tijdschrift gepubliceerd hebben kunnen worden, maar in dat geval zou je er niet zo gemakkelijk toe gekomen zijn het te lezen, omdat het geclassificeerd zou zijn als `anti-materiaal'. Dus lees het en geef het door aan een vriend in wie je daadwerkelijk vertrouwen hebt en die je niet zal laten zitten. Geloof in God, hij zal je beschermen, en DENK NA en NEEM WAAR.