De man waarvan gelovigen

zeggen dat hij God is

 

THE OTTAWA CITIZEN   On Line

Dinsdag 19 december 2000.

Sai Baba, de Indiase heilige die door vele vooraanstaande Canadezen wordt aanbeden, wordt er nu van beschuldigd een seksuele aanrander te zijn,

schrijft Bob Harvey.

 

Zijn aanhangers zeggen dat hun spirituele leider geslapen heeft in de slaapkamer van het Sri Sathya Sai Spirituele Centrum in Ottawa.

Kris Singhal, de man die de Richcraft Tehuizen in Ottawa heeft gesticht, is een van de miljoenen volgelingen van Sai Baba.

Er is een verwoede strijd gaande rondom Sai Baba, de Indiase geestelijke leider die door miljoenen volgelingen in honderd landen beschouwd wordt als God.

In Ottawa en in honderd landen over de gehele wereld hebben miljoenen toegewijde gelovigen de vijfenzeventigste verjaardag gevierd van Sai Baba, een Indiase Spirituele leider waarvan zij geloven dat hij God is. 

In Canada, Zweden, de Verenigde Staten en andere landen groeit echter het aantal  leiders van de beweging dat is opgestapt; zij zeggen dat Sai Baba een seksuele aanrander is.

Ook Unesco heeft kortgeleden haar medewerking opgezegd aan een conferentie in Sai Baba’s geboorteplaats Puttaparthi met als reden de ‘diepe bezorgdheid omtrent de alom gerapporteerde beschuldigingen van seksueel misbruik van jonge mensen en kinderen gericht tegen de leider van de beweging’.

Raj Midha, de voorzitter van het splinternieuwe, twee miljoen dollar kostende Sri Sathya Sai Spiritual Centre in de Hunt Club wijk te Ottawa, gelooft in hem. Evenals zoveel aanhangers draagt hij een grote ring die de goeroe hem heeft geschonken.

‘Hij heeft hem uit het niets gematerialiseerd’, zegt de heer Midha.

Er zijn in Australië, India en andere landen televisiedocumentaires gemaakt waarin met slowmotion wordt aangetoond dat zulke ‘wonderen’ in werkelijkheid berusten op behendige goochelarij.

De heer Midha echter wuift deze en andere aantijgingen aan het adres van Sai Baba eenvoudig weg... ‘Er zijn in de omgeving van alle grote leiders altijd mensen geweest die hen niet konden uitstaan. Zelfs Jezus is gekruisigd’.

Wat de heer Midha ons wil duidelijk maken is hoe Sai Baba het leven heeft veranderd van hem en van anderen. Hij laat ons trots het centrum zien met een oppervlak van bijna vijfduizend vierkante meter en wijst ons op Sai Baba’s leringen die op de muren van het gebouw geschreven staan.

Hij zegt dat die leringen in enkele woorden kunnen worden samengevat: ‘Hebt allen lief, wees dienstbaar aan allen’ en ‘Help immer, kwets nimmer’.

De heer Midha, een technicus in de telecommunicatie, gelooft dat Sai Baba de kanker van zijn vrouw genezen heeft; ook het werk dat hijzelf doet bij ‘the Shepherds of Good Hope’ en andere liefdadigheidsorganisaties is volgens hem te danken aan de leringen van Sai Baba.

Op de bovenverdieping betreedt hij devoot Sai Baba’s slaapkamer, die volledig is uitgerust met badkamer en een balkon dat uitziet op de ruimte voor de godsdienstoefening beneden.

Sai Baba heeft slechts één reis gemaakt buiten India en dat was naar Oeganda. Maar de heer Midha en andere volgelingen geloven heilig dat hun leider zich naar wens over de gehele wereld kan verplaatsen. Volgens de heer Midha weet hij dat Sai Baba zijn slaapkamer in Ottawa gebruikt omdat men een glas water op zijn nachtkastje laat staan en dat dikwijls half leeggedronken aantreft. De godsdienstige bijeenkomsten in het centrum worden regelmatig bezocht door zo’n tweehonderd volgelingen; enkelen daarvan zeggen dat zij de heilige tijdens het bidden hebben gezien.

Conny Larsson, een psychotherapeut die eens een bekende toneelspeler en filmster was in zijn geboorteland Zweden, heeft een geheel andere kijk op Sai Baba.

Hij kwam in 1978 voor het eerst in aanraking met Sai Baba, bouwde dichtbij het hoofdkwartier van de goeroe in Puttaparthi zijn eigen appartement en bleef tot vorig jaar een toegewijde volgeling.

De heer Larsson was de spirituele coördinator van de Sai-beweging in Zweden en zegt dat hij tienduizenden mensen naar India heeft gebracht om Sai Baba te bezoeken door middel van toespraken op conferenties, door een boek te schrijven over Sai Baba en door radio-uitzendingen.

‘Daarover voel ik mij nu zeer schuldig,’ zegt hij.

Tijdens de eerste vijf jaar dat hij Sai Baba kende, deed de goeroe geregeld orale seks bij hem en vroeg Larsson hetzelfde bij hem te doen. De verklaring die de goeroe eraan gaf, dezelfde die hij aan vele jonge mannen heeft gegeven, was dat hij Larsson’s kundalini – kosmische levenskracht – corrigeerde.

‘Ik werd gehersenspoeld,’ zegt de heer Larsson in een telefonisch interview vanuit Zweden.

‘Als kind ben ik ernstig gemolesteerd, en terwijl hij dit bij mij deed, zei hij dat hij iets moest rechtzetten. Naar mijn idee was God mij aan het genezen van  dit jeugdtrauma. Dat is de reden waarom hij bij mij zijn gang kon gaan.

‘Iedereen zei tegen mij dat ik zeer bevoorrecht was. De mensen maakten mij hoogmoedig. Voor iemand die als kind zozeer gemolesteerd en gekwetst was, kwam het als een opluchting ook eens iemand te zijn.’

 

--- 000 ---

 

Tegen 1986 had de heer Larsson met vele jonge mannelijke volgelingen gesproken, waarvan de meesten aantrekkelijke blonde westerlingen, die hem vertelden dat ook zij seks met Sai Baba hadden gehad. Hij gelooft dat Sai Baba met nog veel meer jonge mannelijke volgelingen tegen hun zin seks heeft bedreven.

Waarom doen zij dit? Hij zegt dat het komt omdat ‘iedereen gelooft dat hij God is. Dat willen zij geloven omdat zij geen ander houvast hebben.’

Meer dan vijftig jaar lang is Sai Baba nu de beroemdste heilige van India. Het aantal volgelingen dat hij heeft, wordt geschat ergens tussen de tien en vijftig miljoen. Daartoe behoren de Eerste Minister van India Atal Bihari Vaijpayee; Isaac Tigrett, mede-oprichter van de restaurantketen van de Hard Rock Café’s , Simon de Jong, een voormalig  New Democrat- parlementslid uit Saskatchewan; en dan Kris Singhal, stichter van de Richcraft Tehuizen te Ottawa. Birendra, koning van Nepal, Sarah Ferguson, ex-echtgenote van Prins Andrew en vele andere beroemdheden die een pelgrimstocht naar de goeroe hebben ondernomen.

Elk jaar bezoeken honderdduizenden mensen Sai Baba’s ashram, en wat eens een dorpje was, heeft nu een landingsbaan, een universiteit, een ziekenhuis en voldoende hotels en flats om tienduizenden mensen onderdak te bieden.

‘Wanneer je al die belangrijke mensen daar ziet rondlopen, koningen en koninginnen die zich gedragen alsof zij gewone mensen zijn, begin je te geloven dat hij (Sai Baba) een goddelijk plan heeft voor de gehele mensheid,’ aldus Larsson.

Tweemaal per dag  wandelt Sai Baba rustig tussen de duizenden toegewijde aanwezigen die op het hoofdplein in de tempel gezeten zijn en kiest mensen uit de menigte voor een privé-onderhoud. Dikwijls zijn degenen die voor zo’n onderhoud worden gekozen jonge mannen zoals de heer Larsson er ooit een was.

Wat hem ertoe heeft gebracht de organisatie te verlaten en het zwijgen te verbreken, was het misbruik dat een Zweedse jongeman heeft ondergaan die na zes interviews bij Sai Baba zijn hulp inriep als psychotherapeut.

‘Hij vertelde mij dezelfde dingen die mij overkomen waren. De swami opende zijn broek en begon hem te masturberen. Hij deinsde terug, maar de swami hield vol.’

Larsson nam de jongeman toen mee naar een vergadering van Zweedse leidinggevenden van de Sai-beweging, en vertelde toen eveneens zijn eigen verhaal. De leiders traden in meerderheid af  en de heer Larsson, in navolging van zoveel ex-devotees, zette zijn verhaal op het  Internet.

Het verhaal van de heer Larsson is een van de vele die zijn verschenen op een andere Internet site: The Findings, een document van 42 bladzijden bijeengebracht door David en Faye Bailey, voormalige devotees die ooit in Puttaparthi hebben gewoond en een tijdschrift uitgaven waarmee zij de leer van Sai Baba wilden verbreiden. De heer Bailey was een Britse concertpianist die les gaf aan leerlingen van het Sathya Sai College. Toen enkele van zijn leerlingen bij hem kwamen klagen dat zij seksueel werden aangerand door Sai Baba, verliet hij de organisatie en begon de verslagen van het misbruik te verzamelen.

Glen Meloy, een gepensioneerde bedrijfsadviseur in Californië, is de zoveelste vroegere aanhanger die het Internet gebruikt om anderen te waarschuwen zodat zij hun zonen weghouden bij Sai Baba.

Hij vertrok na 26 jaar toewijding aan Sai Baba, toen hij het verhaal had gehoord van een vijftienjarige jongen uit Californië die zei dat hij bij meerdere gelegenheden was misbruikt. De heer Meloy zegt dat deze jongen, zoals andere kinderen uit gezinnen van devotees, ‘ werd geboren met de opvatting Baba God is. Dus onderwerpen zij zich aan deze behandeling omdat zij bang zijn hun ouders te ergeren, laat staan Godzelf, als hij hun vraagt mee te doen aan dit gedoe.’

De heer Meloy bombardeert nu politici, het Witte Huis, Indiase kranten, en de FBI met beschuldigingen van misbruik door deze Indiase leidsman.

Hij zegt dat hij elke dag 50 tot 100 e-mails en telefoontjes krijgt van vroegere volgelingen; velen daarvan vragen om advies over de verhalen van misbruik die zij hebben gehoord.

Tot nu toe is er slechts één enkele vroegere Canadese aanhanger bereid om met zijn verhaal over seksuele aanraking naar buiten te treden. Marc-André St. Jean van Montreal zei dat toen hij Puttaparthi bezocht in 1992, Sai Baba hem meenam naar een apart interviewvertrek, en hem vroeg zijn broek te laten zakken. Toen raakte hij St. Jean’s geslachtsdelen aan. Sai Baba zei dat hij iets aan zijn nieren had; destijds dacht Marc-André dat Sai Baba hem alleen maar wilde helpen.

Maar het verhaal van de heer St. Jean, gevoegd bij dat van de zoon  uit een gezin van volgelingen te Quebec, heeft zeven coördinatoren van de Sai-beweging in Quebec ertoe gebracht hun ontslag in te dienen.

Alain Groven, wonend op de zuidoever in Quebec, vertegenwoordigde zijn provincie in de nationale raad van de beweging. Hij zegt dat hij en de andere coördinatoren ontslag namen nadat zij de verhalen van de jongens uit Quebec hadden vergeleken met die van de heer Larsson en anderen die nog ernstiger waren misbruikt.

De heer Groven deelde mee dat de Canadese organisatie vorig jaar 90.000 dollar als verjaarscadeau aan Sai Baba had geschonken en dat de zeventig centra verspreid over geheel Canada dit jaar ter gelegenheid van zijn 75e  verjaardag zelfs meer hadden gegeven.

Helen Robitaille zei dat zij, evenals de overige coördinatoren uit de streek rond Montreal die zijn vertrokken, zich afvroeg waarom zoveel anderen wel volgelingen zijn gebleven.

‘Wanneer je echter gelooft dat hij God is, en je hebt je hele hebben en houden geďnvesteerd in een spirituele gemeenschap, vraagt het een te grote inspanning om plotseling te besluiten dat hij niet God is. Je hele geestelijke wereld stort in. Dat is onverdraaglijk,’ zegt zij.

V.P. Singh uit Windsor  is reeds dertig jaar voorzitter van de Canadese Sai Babaorganisatie.

Hij zegt dat hij voor het lezen van alle beschuldigingen aan het adres van  Sai Baba geen belangstelling heeft. Evenals de meeste andere volgelingen gehoorzaamt hij aan zijn goeroe’s bevel om geen gebruik te maken van het Internet.

‘Ik ken hem nu al dertig jaar en heb een goede ervaring,’ zegt hij.

De heer Singh liet weten dat de Canadese en andere leidinggevenden die over de gehele wereld uit de organisatie zijn gestapt ‘kunnen doen wat zij willen. Dat is hun zaak.’